Akşam eve gidiyorum, yorgun argın. Hayır çok çalışmaktan yorgun değilim. Batan bir şirkette çalıştığım için yorgunum. Korkularım var. Ya borçlarımı ödeyemezsem, kredimi, kredi kartımı ödeyemezsem. Telefonum kapanırsa. Elli kişi arıyor zaten ödeme almak için. Sonuç itibariyle kafam çok yorgun ve karışık. Ben arkamı dönemiyorum insanlara nedense. Kalleşlik gibi geliyor. Sonuçta çok büyük paralara çalışmıyorum da. Bu yüzden öyle birikmişim falan da yok. Haa olsa da neden çalışırken üç kuruş biriktirdiğimi harcayayım başkalarına. Yarın bakalım alabilecekmiyim? Alamayınca bana kim acısın acabaa!.. Yani sonuç itibariyle bu yorgunluktan bahsediyorum.
Odamıza giriyorum -kardeşimle ortak kullanıyoruz da o bakımdan-. ''Batan geminin malları bunlar'' diyorum kendimi göstererek. Kahkahalarla gülüyor bana. ''Deli '' diyor. Anlaşıyoruz. Burda ki mal ben oluyorum yani...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder