Benim canımı sıkmak neden bu kadar kolay ve bu kadar zor. Gerçekten canımın sıkılması gereken olaylara kayıtsız kalabiliyorken, abuk sabuk şeyler için ağlayabilme potansiyelim var.
Pazar günü bir filme gittik. Canım, bir tanem, kuzucum sevgilim ''Çok konuşuluyor bu film hakkında'' dedi. Gerçekten de konuşulacak kadar varmış ama bu kadar sinirlerimin bozulmasını sağlayan sadece bu filmmiydi? Yoksa ben çok mu birikmiştim de patladım anlayamadım.
Filmin adı Bir Gün (One Day). Romantik komedi tadında, Melekler Şehri kıvamında... Bir kadının başka kimseye kalbinde yer açamayacak kadar yıllarca birini sevmesi, sevdiği adamın da daldan dala konan, ün, şan peşinde, münasebetsiz, serserinin teki olması... Gerçi yazarken farkettim genel kadın tipi işte. Sonunda adam gerçek sevginin, vefanın, sadakatin, huzurun nerde olduğunu anlıyor ama... Yaaa ama işte. Ya aklıma geldikçe sinirlerim bozuluyor yine ya.. Akşam kardeşim anlat bakayım nasıl konusu deyince mecburen anlattım ama elim ayağım titriyor yani.
Aşkımın ben ağlarken ki sözü beni şimdi bile ağlatır ama... '' Ben seni ağlatmamak için .... yırtıyorum, bir film ne hale getirdi ya... Yok daha sana romantik, aşk filmi falan.'' :) Buz Devri nin vizyona girmesini bekliyoruz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder